jueves, 22 de abril de 2010

Aquela vez cando eras un cativo...

Eras o primeiro que sempre se animaba a saltar, houbese a altura que houbese... Nunca o pensabas dúas veces. E sentías que o tempo se detía cando con calquer cousa te sentabas a xogar... Desfrutabas contándolle os cráteres á lúa, víaste capaz de voar onda ela e sorrías pensando que ela tamén te sorría. Non había nada, nada que ti non puideses facer... aquela vez cando eras un cativo.

E quixeras poder volver a soñar, e quixeras poder volver a crer que o mundo debería ser un lugar moito mellor... E quixeras poder volver a sentirte ceibo, e quixeras poder pretender que a vida só te mostrase bos momentos como aquela vez cando eras un cativo.

Aquel era un tempo no que confiabas en todos e en cada un. Non había un lugar a onde non quixeras ir... Podías perder o tempo en cousas que agora nin se che pasarían pola cabeza... Ai! Aquela vez cando eras un cativo!

E pensas que sería fantástico recuperar os soños perdidos, e pensas que estaría moi ben iso de crer que o mundo é un lugar mellor... E pensas que quizáis necesitases sentirte ceibo como daquela, e proposte intentar pretender que a vida só te mostre bos momentos... como aquela vez cando eras un cativo.

Por veces, gustaríate sentirte de novo pequecho, sentirte como un cativo... E poder dicir aquelas palabras máxicas e trasladarte a ese mundo máxico que, en ocasións, tanto precisas... Por veces, a túa imaxinación rememora eses bos momentos que a vida te mostraba de cativo e consegues sentirte un pouco mellor.

E é entón cando pides con forza ter máis e máis ganas de soñar... E é entón cando te volves prometer a ti mesmo que loitarás porque o mundo sexa un lugar mellor... E é entón cando comezas a sentirte un pouquechiño máis ceibo... E é entón cando prometes ver como a vida tamén te mostra bos momentos... como aquela vez cando eras un cativo.

jueves, 8 de abril de 2010

MicroRelato Álex.

Su "amor" llegaba los días de lluvia, como si la misma lluvia tuviese parte de culpa en todo aquello. Lo que para ella era sólo sexo, para él era algo más. Se había enamorado de su poco apego al dinero, de su inteligencia emocional, pero también le había calado hondo que fuese una gran aficionada al fútbol. Desde el primer instante, exprimía toda su creatividad para encontrar la fórmula perfecta que la mantuviese enamorada, a su lado. Tal propósito no le dejaba ni dormir; le quitaba el sueño el pensar que un día ella se iría y no volvería. Cómo deseaba que ella sintiese también ese amor infinito que él sentía por ella!

Palabras elegidas: amor, lluvia, sexo, dinero, inteligencia, fútbol, creatividad, dormir, sueño, infinito.

miércoles, 7 de abril de 2010

MicroRelato Manu.

Alguien me dijo que tener amor era bueno para gozar de una muy buena salud. No sé si ese alguien tenía o no razón, pero lo que sí sé es que el amor te transmite, muchas veces, la fuerza que necesitas para seguir adelante. Tanto el amor del cariño que te proporciona una amistad como el amor que te da valor, que hace importante la palabra fidelidad, que consigue que sientas aprecio hasta por esa pequeña sonrisa que esbozas cuando estás hundido. Muchos dicen que encontrar amor es cuestión de suerte y muchos coincidimos en que el haberlo encontrado nos llena de orgullo.

Palabras elegidas: amor, salud, fuerza, cariño, amistad, valor, fidelidad, aprecio, suerte, orgullo.

MicroRelato Mary II

Ben sei que estás farta de toda esta situación! Ainda menos mal que os amigos de verdade che dan amor, pero é unha milésima parte de todo o amor que necesitas e te mereces. Ben sei que a hipocresía non é o teu, que sempre vas por diante, de fronte... E iso faime sentirme moi orgullosa de ti! Sei tamén que, ás veces, pensas que sería mellor ser cativo e non medrar nunca máis. Eu quérote moitísimo, sempre poderás contar comigo, que o teñas ben claro!! Pensa que nunhas horas estarás toda nerviosa nun avión rumbo a Londres; pensa que durante uns días poderás ser feliz e desfrutar, ainda que sexa un pouquechiño da festa... Pero tampouco esquezas que te botarei moito de menos, mona!! ;)

Palabras elixidas: farta, amigos, amor, hipocresía, cativo, quérote, avión, Londres, festa, mona.

MicroRelato Tamara.

Soñei que estaba en Vigo, si; concretamente no cuarto da lavadora do internado. Soñei que perdera o tren e que tivera que volver ata alí; soñei que en realidade non me importaba voltar á casa. Soñei que, con imaxinación, construiamos un barco pirata na habitación de Tamara e que ela collía un pau dunha fregona para facer unha espada. Soñei que pasabamos unha noite divertida entre sorrisos e a pizza que nos deran ás agachadas as cociñeiras, que tanto agarimo nos tiñan. Soñei que fora unha noite de lenda, como aquela na que nos meteramos no xardín de noite para coller "prestada" unha flor de cada especie. Soñei que estaba en Vigo e gustoume o que soñei...

Palabras elixidas: Vigo, lavadora, internado, tren, pirata, fregona, pizza, agarimo, lenda, flor.

MicroRelato Adrián.

O de ser simpático xa lle viña de fábrica. Gustábanos escoitar a ledicia coa que contaba as súas andainas por Malta e Londres; cada anédota soaba sempre como se fose a primeira vez que a contaba. Que boas eran as reunións entre amigos, amenizadas con licor café, que sempre organizaba!! Pero como el dicía: o pioriño era erguerse ó día seguinte para ir ó ximnasio ou á facultade! Sempre comparaba o erguerse cedo coa tarefa de dobrar a roupa ou con montar nos barcos... Era visto que ningunha destas tres actividades lle chistaban moito.


Palabras elegidas: simpático, ledicia, Malta, Londres, amigos, licor, ximnasio, facultade, roupa, barcos.

MicroRelato Silvia M(adri)

Anda, no te hagas de rogar y vayamos a montar a caballo después del postre!! Soy tu mejor amiga y sé que en el fondo te encanta la idea. Además, cuándo podrás volver de viaje sin que sea por cuestiones de trabajo?? Venga... Y por la noche nos vamos de fiesta, que me da a mi que se te ha olvidado un poco eso de vivir -aunque sea unas horas- sin preocupaciones. Es que desde que Luis te ha plantado ese dichoso anillo en el dedo todo tu mundo gira alrededor de la boda. Sí, que ya sé que era algo que deseabas desde hacía mucho tiempo, que todo tiene que salir perfecto y bla, bla, bla... Aunque deberías saber tú también lo escéptica que soy en lo relativo a las bodas. Venga, mujer!! Paseemos a caballo por la playa!!

Palabras elegidas: caballo, postre, amiga, viaje, trabajo, fiesta, vivir, anillo, escéptica, playa.

MicroRelato Diego.

Te he dicho miles de veces que te pongas las gafas para ver la televisión y no me haces ni puñetero caso!! Ya te quejarás cuando no puedas leer ni un mísero folleto o no distingas los céntimos que llevas en la cartera. Es que pareces un niño pequeño!! Primero pierdes la llave de casa, después haces un estropicio con la ropa en la lavadora, y para rematar la faena extravías la libreta del banco... Qué es lo próximo?? A veces pienso que te falta un halo de luz en esa cabecita que tienes! Qué mucha percha, mucha percha pero después no hay materia gris dentro del casco!!


Palabras elegidas: gafas, televisión, folleto, cartera, llave, ropa, libreta, luz, percha, casco.

MicroRelato Héctor.

Jugar al baloncesto era su mayor pasión. Pero si no quería quedarse de suplente sentado en la silla, debía renunciar a su orgullo y enfundarse el disfraz de pollo una vez cada quince días y animar al público. Ese era el "impuesto" que tenía que pagar a los Chickens -y a su entrenador- si quería pisar la cancha y tener minutos. Su abuela siempre le decía que su entrenador se movía a golpe de talonario y que eso era injusto porque él jugaba muy bien; siempre le decía que llegaría el momento en que lo valorasen por lo que él era. En la habitación del hotel en el que se alojaba, vinieron a su mente recuerdos de la infancia, jugando en el parque, siendo la máxima atracción de todos los niños, que querían encestar como lo hacía él. Y sonrió recordando tiempos mejores. Ahora sólo deseaba montarse de nuevo en el avión, llegar a casa y recibir el cariño de su abuela.

Palabras elegidas: baloncesto, silla, pollo, impuesto, abuela, talonario, hotel, parque, atracción, avión.

MicroRelato Suvi.

No le gustaba la idea de volver a aquel restaurante. Su experiencia anterior aún lo tenía bastante traumatizado. ¿En dónde se había visto que un camarero hurtase descaradamente un rotulador de la bolsa de apuntes para pasar la comanda? Además, en un restaurante con tanto renombre... Con sólo recordarlo tenía que recurrir al pañuelo para secar el sudor frío que recorría su frente. ¡Se negaba a volver a aquel lugar! Pero no se veía capaz de enfrentarse cara a cara con el genio de su compañero... Así que decidió dejar sobre su portátil un post it con una nota avisándole. Inmediatamente, cogió una toalla y se encerró en el baño; necesitaba una ducha. Le daba tanta pereza la discusión que se avecinaba...

Palabras elegidas: restaurante, rotulador, bolsa, apuntes, pañuelo, portátil, post it, toalla, ducha, pereza.